Ons economisch systeem en ons planetaire systeem zijn vandaag de dag in conflict, of beter gezegd, onze economie is in conflict met vele vormen van leven op aarde, inclusief het menselijk leven zelf. Aan de ene kant heeft het klimaat een inkrimping nodig van de manier waarop we hulpbronnen gebruiken om instorting te voorkomen; aan de andere kant vereist ons economisch model een voortdurende expansie zonder beperkingen om instorting te voorkomen. Slechts één van deze twee reeksen regels kan worden veranderd, en dat zijn niet de natuurwetten. We staan dus voor een grimmige keuze: toestaan dat de verstoring van het klimaat elk aspect van onze wereld verandert of bijna elk aspect van onze economie veranderen om dit lot te vermijden. We moeten echter heel duidelijk zijn: nadat we tientallen jaren collectief hebben verspild door het probleem te ontkennen, hebben we nu niet langer geleidelijke, incrementele opties tot onze beschikking.

"De natuur heeft de helft nodig", wat het idee geeft dat mensheid en natuur twee elementen zijn die met elkaar in conflict zijn: dit is niet het geval. De mensheid moet zichzelf zien als deel van de natuur, zich ervan bewust dat er grenzen zijn. Het beschermen van de biodiversiteit en het welzijn van de mens zijn precies hetzelfde. De wereldbevolking kent groeicijfers die een uitdaging vormen voor de hulpbronnen van deze planeet en het samenleven met andere soorten. Om de bevolkingsgroei te verminderen is het noodzakelijk om de rechten van vrouwen te vergroten en daarmee ook hun bewustzijn, autonomie en vrijheid. De bescherming van de helft van de aarde moet worden aangevuld met maatregelen om het leven te verminderen en te hervormen, door de wereldbevolking humaan en geleidelijk te verminderen en de voedselproductie en -consumptie te veranderen. Door de natuur genereus te beschermen en tegelijkertijd het menselijk ondernemerschap in te krimpen en te transformeren, kunnen we de voorwaarden scheppen om rechtvaardigheid en welzijn te bereiken voor zowel mensen als andere soorten. Als we dit niet doen, accepteren we in plaats daarvan een chaotische en verarmde wereld die gevaarlijk zal zijn voor ons allemaal.

Vandaag de dag worden natuurparken gezien als bescherming in combinatie met duurzaam gebruik (toerisme). Het is noodzakelijk om te evolueren naar steeds belangrijkere ruimtes van integrale, immateriële en onschendbare bescherming waar het burgerlijk wetboek plaats maakt voor de wetten van de natuur.

Wij werken aan de bescherming van de biodiversiteit omdat we op een kruispunt zijn beland: veel soorten, waaronder mensen, dreigen uit hun habitat te verdwijnen en daar moeten we een einde aan maken! Om dit te doen moet iedereen zich inzetten om actie te ondernemen, zonder uitzondering.